Op aanraden van mijn yogajuf (ja ja, we zitten goed in de yogajuffen) kijk ik naar een Zweedse film genaamd ‘As it is in heaven’. De eerste vijf minuten denk ik: ‘Mijn god, dit is echt weer zo’n oersaaie cultureel verantwoorde buitenlandse film.’
Maar dan grijpt het verhaal van een zieke musicus die naar zijn geboortedorp terugkeert me. Want het is een prachtig verhaal. Over je angsten onder ogen komen. Over ontdekken dat dat helemaal zo erg niet is als je denkt. Over het leven in een klein dorp met bewoners van allerlei pluimage. En over liefde.
Hoogtepunt van de film vind ik ‘Gabriella’s Song’. Dit lied schrijft de musicus voor een van zijn koorleden, een vrouw die door haar man mishandeld wordt. Een lied over het vinden van de kracht om je leven te leiden zoals jij dat wilt.
Als u even tijd heeft:
http://www.youtube.com/watch?v=y765gdd3rEc&feature=related
Geen opmerkingen:
Een reactie posten