Werkelijk alles heb ik al geprobeerd. Aardig blijven, dreigen, boos worden, zelfs een checklist heb ik voor ze gemaakt. Met pictogrammen die ze af mochten vinken zodra ze iets klaar hadden. Ontbeten? Check! Aangekleed? Check! Haren gekamd? Check! Tanden gepoetst? Check! Schoenen aan? Check!
Een paar weken werkte hij goed, de checklist. Maar nu is het nieuwe eraf. En hoewel Merel het nog prachtig vindt, is Anne allang afgehaakt. En dat is nu juist degene die het me (ons) zo moeilijk maakt. Want die meid presteert het om bijv. naar de tafel te willen lopen en in die korte afstand twee of drie keer afgeleid te raken. Je ziet het gewoon gebeuren. Ze gaat iets pakken, bedenkt onderweg iets anders, wil dat vervolgens doen en terwijl ze dat doet heeft ze al weer iets nieuws verzonnen. Moedeloos word ik ervan. Want hoe moeilijk is het nou om te ontbijten, je aan te kleden, je haren te kammen, je tanden te poetsen en je schoenen aan te trekken. Zodat je daarna lekker nog een kwartiertje tv kunt kijken voor je naar school moet?
Ik stond wel laatst in de hal bij de psz die ze delen met de kleuters en daar wisten de meeste kleuters nog dat ze hun gymtas moesten pakken maar een aantal stonden met jas aan bij de deur :-)
BeantwoordenVerwijderenMaar Miel doet ook veel langer over dingen als aankleden als de tv aanstaat hoor!
Natasja, heel herkenbaar hoor. De meiden hier lopen 's ochtends minstens de Nijmeegse vierdaagse naar boven en terug. Om vervolgens weer naar boven en terug te gaan. Enz. enz. enz.......En Niels kan ook zo vreselijk snel afgeleid zijn. Zeg ik tegen hem dat hij z'n jas moet pakken, staat hij in de gang te bedenken wat hij ook alweer moest. En die keren dat hij z'n rugzak op de stoel laat liggen..........maar goed dat mama 's morgens min of meer wakker is..
BeantwoordenVerwijderen