Een goede omzet

Het is zeven uur ’s ochtends als ik met een tweelingbuggy vol zooi prachtig speelgoed het marktplein op loop. Dit jaar moeten we eraan geloven. Al jaren zeurt Anne ons aan de kop om ook eens speelgoed te mogen verkopen op Koninginnedag.

Het marktplein is uitgestorven. Ik ben de enige debiel toegewijde moeder die voor haar bloedjes van kinderen een mooi plekje in de zon claimt. Niet dat de zon al te zien is OM ZEVEN UUR ’S MORGENS. De idioot die verzonnen heeft dat dit om zeven uur moet beginnen moge hangen aan de grootste boom.

Manlief is nog thuis om Anne en Merel aan te kleden. Want die sliepen nog. Zal je net zien, heb je alle tijd zijn ze om half zeven wakker. Wil je vroeg op pad, slapen ze ‘uit’. Ze doen het erom! Na drie kwartier arriveert mijn gezin met de grote spullen. En koffie. Daar ben ik wel aan toe want mijn reet vriest eraf.

Tegen tienen beginnen de zaken goed te lopen. We hebben al € 25 omgezet. Mooi, want van de opbrengst gaan we naar de Efteling, hebben we de dames beloofd. Die komen wel iedere 10 minuten vragen of ze iets mogen kopen. DUS NIET! Ik zie mezelf al weer terugsjouwen met meer zooi dan waarmee ik kwam. Ben gekke Henkie niet (meer).

Om twee uur ’s middags beginnen de bezoekers op te drogen. Iedereen is op weg naar de spelletjes die de Oranjevereniging op het programma heeft staan. We beginnen het zat te worden en pakken de paar dingen die we nog over hebben weer in. Een heleboel zooi mooie spullen armer en ruim zestig euro rijker keren we huiswaarts. Heel tevreden over de opbrengst. We zijn al halverwege binnen bij de Efteling!! Maar bovenal hebben we eigenlijk een ontzettend leuke dag gehad vooral toen de kraampjes aan de overkant overstroomden doordat het zwembad voor de zeskamp inklapte.