Verslaafd

Ik geef het ruiterlijk toe. Ik ben verslaafd. Verslaafd aan bloggen. Verslaafd aan kijken hoeveel bezoekers ik vandaag had. Of gisteren. Verslaafd aan de blogs die ik volg (en de tig blogs die onder de favorieten staan en die u dus niet ziet).

Mijn verslaving slurpt tijd. Tijd die eigenlijk niet heb. Tijd die ik eigenlijk zou moeten besteden aan mijn werk. Godzijdank ben ik eigen baas, anders zou ik niet zo vaak kunnen bloggen. Maar op 1 mei heb ik een belangrijke deadline. Een HEEL belangrijke deadline. Een deadline met consequenties als ik 'm niet haal. Boetes en boze klanten enzo. Dus leg ik mezelf een blogverbod op. Overdag. Want overdag moet ik werken. En als ik niet werk moet ik sporten. Uggh (indaans voor: 'en zo is het')!!

Maar het valt niet mee hoor. Als je zo verslaafd bent. En dan mag je niet eens heeeeel even het internet op. Om te kijken of je al reacties hebt. Of hoeveel bezoekers. Ik ben er helemaal trillerig van. Kon nauwelijks wachten tot de kinders naar bed waren om mijn laptop op te starten. Wel veel werk verzet vandaag, dat wel. En een hoop omzet gemaakt kunnen we het gat in de spaarrekening voor het espresso-apparaat weer aanvullen.