De avond ervoor maken we alles gereed. Want zoals gebruikelijk maken Joost en ik ons pas op het laatste moment zorgen over dat soort dingen. Gelukkig vroeg ik hem gistermiddag nog wel even of we nog eieren hadden. Anders hadden de meiden mooi kunnen fluiten naar hun gekookte ei. En gelukkig vind ik onderin de pannenla nog een klein stapeltje paasservetten van vorig jaar. Met Winnie-the-Pooh verjaardagsservetten kun je je tenslotte niet vertonen op een beetje paasbrunch.
We maken naamstickertjes met een apparaat dat ik ooit eens cadeau kreeg bij een grote bestelling kantoorartikelen. Ik neem me heilig voor de stickers deze keer te laten zitten. De ochtend na het kerstdiner ben ik namelijk uren zoet geweest om ze eraf te pulken. Om ze nu, amper vier maanden later, opnieuw te maken. Deze blijven dus lekker zitten. We zijn niet van de werkverschaffing, tenslotte.
Aan het eind van de ochtend komt Merel stralend uit school. Met om haar nek een medaille. Ze heeft de 2e prijs gewonnen in de eierverfwedstrijd. Apetrots is ze. En terecht, het is een prachtei.

met glitters nog wel dat is een heus gala ei...
BeantwoordenVerwijderenHaar stralende gezichtje op het schoolplein verdiende de hoofdprijs!
BeantwoordenVerwijderen