Wormpjes

Dochterlief klaagt over jeuk. Jeuk aan de bips. Oh nee hè, het zal toch niet weer??! ‘Ik moet naar de wc,’ roep ik snel, ‘laat papa maar even kijken.’ Ik vlucht naar de gang en zie door het glas van de deur hoe ze voorover bukt terwijl manlief me grimmig aankijkt. Vlug duik ik het toilet in. Pfieuw, daar kwam ik goed weg!

Terug in de kamer heeft manlief vastgesteld dat het inderdaad om wormpjes gaat. Gatver! Ik krijg spontaan overal jeuk en vooral daar. Terwijl manlief de wormentabletjes opzoekt, grijp ik de ontsmettende doekjes en ga alle deurknoppen en kranen af. Want ik moet er niet aan denken dat ik ook wormpjes krijg. Of de rest van het gezin. Probeer ze dan maar eens stil te laten zitten aan tafel.

’s Avonds komt dochterlief uit bed. ‘Het jeukt zo,’huilt ze. ‘Kun je zalf smeren?’ Tja, daar kan ik niet onderuit, ik kan het niet weer op manlief afschuiven. Ineens herinner ik me dat er nog latex handschoenen in het keukenkastje liggen. Snel duikel ik ze op en trek er een aan. Dochterlief kijkt angstig naar mijn hand. ‘Oh nee, je gaat daarmee toch niet in mijn poepertje? ‘

Geloof me schat, dat is het laatste dat mama wil.