Terwijl ik opwarm op de crosstrainer stelt hij een schema samen dat ik de komende vier weken moet gaan volgen. Als ik helemaal warm ben gecrosst kunnen we beginnen. Vlug spiek ik op het schema. Oh gelukkig, het zijn maar vijf oefeningen. Met daar tussendoor 30 minuten op de cardioapparaten. Maar die heb ik al helemaal onder de knie dus dit wordt een makkie. Niet dus. Bij de Chest Press ga ik al nat. Ik moet 12x 15 kilo voor en boven me uit tillen. Met uiterste krachtinspanning haal ik vijf keer. En zet ‘m dan op 10 kilo. Dan moet het toch lukken! Niet dus. Ik kom tot 9. Ik zet ‘m op 5 kilo. En haal op mijn tandvlees de 12. Want mijn armspieren zijn pap. En, zoals nu blijkt, nog dunne pap ook.
De rest van de apparaten gaan me gelukkig redelijk af. Maar zwaar is het wel. Met angst en beven wacht ik morgenochtend af. Want this is gonna hurt. This is gonna hurt BAD!!!
Manlief gaat trouwens ook sporten. Nu hij toch thuis zit, heeft hij tenslotte de tijd. Alle tijd om lekker in conditie te komen. Want ook bij hem valt er qua lichaamsvet best wat te verbeteren. Dus gaat hij
Helaas konden we vandaag niet gelijktijdig terecht. Dus komen we elkaar tussen de weilanden tegen, op weg van en naar de sportschool. Hij knippert en blaast een kusje. Ik knipper en blaas een kusje. Ware Liefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten