Verminkt

Manlief vraagt of ik zijn hoofd wil scheren. Hè getver, daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in. Maar vooruit maar. Hij pakt de tondeuse en zet een stoel in de keuken. Met mijn hoofd er half bij begin ik net achter zijn rechteroor en maak een flinke haal naar boven. Blijkbaar voelt manlief al nattigheid want hij vraagt: ‘Je hebt de tondeuse toch wel op stand 2 staan?’ O SHIT, HIJ STAAT OP STAND 1! Want op die ultrakorte stand werk ik altijd nog de randjes bij nadat ik zijn hoofd met stand 2 onderhanden heb genomen. En nu heb ik op stand 1 van onderin in zijn nek tot bovenop zijn hoofd een forse streep getrokken. Zijn witte hoofdhuid schemert er dwars doorheen. Hij begint te vloeken en ik begin te gieren van het lachen. Ik kan er niets aan doen, ik bescheur het zowat. Gelukkig neemt hij het na de eerste schrik vrij laconiek op. ‘Ik ga toch nergens heen momenteel,’zegt hij. ‘Scheer mijn hele hoofd dan maar op stand 1.’ Maar dat gaat me toch wat te ver, dan lijkt ie wel een skinhead! Dus ik scheer de rest van zijn hoofd op stand 2 en maak dan (aan beide kanten) een soort overgang tussen stand 1 en stand 2. Zodat hij niet zo heel erg voor lul loopt er best weer redelijk uit ziet.