Over poep, indianen en een zelfmaakmoeder

Zoals gezegd ging ik op zoek naar een kek indianenjurkje met bijbehorende pruik. In de feestwinkel waar ik de outfits van Anne en Merel heb gehuurd, hangt een hele mooie. Ik sla bijna achterover als ik hoor dat die € 27,50 kost. Om te huren hè, een dag later gewoon weer inleveren.

Allemachtig, wat een geld. Dikke l**, dat doe ik dus niet. Even € 27,50 voor een dagje hulpindiaan spelen is me toch te gortig. Maar wat nu? Om zouteloos in mijn normale kloffie te verschijnen lijkt me ook niets. Ineens weet ik het! Ik heb nog een bruin jurkje van de Hema, op de nominatie voor kringloop, in de kast hangen. Daar moet ik toch wel iets van kunnen maken?

Bij de fourniturenwinkel koop ik meters franje, band en wat veren. Thuis knip ik de onderkant van de jurk in een V-vorm en zoom die af met franjeband. Ook de mouwen worden van een rand voorzien. Mmm, dat lijkt er al op. Maar het is nog niet naar mijn zin. Ik naai ook nog een V-vorm op de voorkant. Klaar! Helemaal niet verkeerd, al zeg ik het zelf.

Met een stuk band, wat elastiek en de veren maak ik een haarband voor de zwarte pruik die ik opdiep uit onze sm-kelder. Ha! U geloofde werkelijk voor een seconde dat ik een sm-kelder heb. Niet dan? Ik maak staartjes in de pruik en probeer mijn outfit. In één woord gewèldig. Zilverslang is er niets bij. Kom maar op, Kluk-Kluk!

En dan de poep. Naaah, die bewaar ik maar voor vrijdag.