Oewoewoewoewoe

Ik heb me laten strikken. Donderdag word ik indiaan. Ugh.

Anne hoorde gisteren al dat er nog hulpmoeders of -vaders gezocht werden voor het schoolfeest. Als ik haar naar school breng komt het hoge woord eruit. Of ik alsjealsjealsjeblieft hulpmoeder wil zijn. Compleet met Droopy-blik in haar grote blauwgrijze ogen en een pruillip doet ze haar verzoek. Biedt daar maar eens weerstand aan! Dat raakt je tot diep in je moederziel! Hoe krijgen die krengen dat toch iedere keer weer voor elkaar? Ik kan dus echtechtecht niet weigeren.

Eenmaal op school gaan we op zoek naar meester Henk Chief Mawakkie. Want Chief Mawakkie is het opperhoofd. Laat ik nu geen idee hebben hoe Chief Mawakkie er uit ziet. Anne weet het ook niet maar we vragen het even na in de koffiekamer van de leraren. Chief Mawakkie blijkt vandaag vrij te zijn. Maar juf Elly is één van zijn dappere krijgers en zij noteert vlug mijn naam en telefoonnummer. Zodat ik voorzien kan worden van een draaiboek. En hopelijk uitgelegd krijg what the hell er van me verwacht wordt.

Nu nog als de sodemieter op zoek naar een passende outfit. Foto’s zullen donderdag op deze weblog te bewonderen zijn! Wat zal ik er strak uitzien met zo’n indianenjurkje en twee kekke vlechten op mijn hoofd. Misschien moet ik die outfit in het weekend ook nog maar even huren. Zal manlief gewèldig vinden. Nu ga ik vlug mijn indianenkreten nog even oefenen. Ugh.