Hoe?

Hoe breng je onder woorden hoe de bloglunch werkelijk was?
Hoe het voelt als je in een dolle bui besluit een lunch te organiseren.
Hoe het voelt als de aanmeldingen in eerste instantie uitblijven, op Door en Nicolekebolleke na.
Het plezier als de aanmeldingen toch binnen beginnen te stromen.
Hoe het voelt als je naar Utrecht rijdt met een raar gevoel in je buik.
Opgelucht te zijn dat je in ieder geval Zara al kent.
Om vreemden te gaan ontmoeten die toch al zo vertrouwd zijn.
Om te merken dat ze IRL net zo vertrouwd aanvoelen, al zie je ze voor het eerst.
Om te ontdekken hoe de Middenvelder, de Wijze en Popeye heten. En dat de Repel net zo’n wereldwijf is als je dacht.
Om erachter te komen dat Nicolekebolleke precies zo is als je dacht. En Door trouwens ook.
Dat ’t Kleine Kikkertje totaal niets van een kikker weg heeft.
Te horen dat Anita een heuse cocacolafles is. (Echt een éénliterfles, hoor Anita)
Uit te vinden hoe Quirk in het echt heet.
Cisca in het echt te zien maar helaas maar half te kunnen spreken. Maar dan wel weer te zien hoe de melkboer er uitziet.
Met enige spijt vast te moeten stellen dat je niet iedereen persoonlijk kunt spreken.
Je heilig voor te nemen om iedereen waar je tot nu toe nog niet las op je bloglijst te zetten.
Naar huis te rijden met een vol gevoel, niet zozeer van het eten (de vitello tonnato viel een beetje tegen), maar van alle indrukken en de verhalen die men doorgaans niet op een blog gooit.
Te constateren dat je eigenlijk mórgen wel weer wilt gaan lunchen.
Hoe zeg je dat?

Als u me mist op uw blog....

... dan kan dat kloppen.
Ik had namelijk het briljante plan een lunsj te organiseren.
Vind ik nog steeds hoor, dat het een briljant plan is.
Maar er gaat een bietje veel tijd in zitten.
Mailtjes.
Tweets.
Ik houd het allemaal bij.
Ik verheug me enorm op zondag!
Alleen is er daarnaast niet veel tijd meer over om logjes te lezen.
Maar.
Dat komt goed.
Ooit spuug ik uw reactiebox weer vol met mijn ever so wanted commentaar.
Want ik vind namelijk altijd overal iets van. Dat u het even weet.

Dit is het lijstje van wie er allemaal komen:
Cisca
Door
Nicolekebolleke (als de situatie met L. het toelaat)
Anitavdh
De Repel (ha, ik weet nu hoe ze echt heet!)
't Kleine Kikkertje (zie de repel)
Rianne
Toaske (als het slecht weer is)
Linda (ook als het slecht weer is)
Quirk (als ze haar afspraak naar donderdag kan verzetten)
en last but least ik natuurlijk

Mooi rijtje, lijkt me zo. En mocht ik, per ongeluk, iemand vergeten zijn dan mag diegene me zondag ter verantwoording roepen. Wel lief blijven, hè?

Bloglunch!

Vanwege het heuglijke feit dat Cisca de komende drie weken op Hollandse bodem verblijft, hebben we de stoute schoenen aangetrokken en organiseren we een heuse bloglunch!!

In het weekend zodat de meesten van u de kinders met plezier een gerust gevoel bij manlief achter kunnen laten. Na wat heen en weer getwitter kwamen we uit op ZONDAG 19 SEPTEMBER.

Omdat Cisca al driemiljoenmijl gereisd heeft voor deze bijzondere happening heb ik, in m'n eentje, maar besloten dat de lunch plaats zal vinden in Utrecht, in de buurt van haar vakantieadres. Ligt ook lekker centraal voor de rest van u.

Wie mee wil kan me even mailen op het e-mailadres hier links. Doe dit wel voor morgenavond zodat ik dit weekend op zoek kan gaan naar een geschikte locatie.

Hou er ook rekening mee dat grote groepen niet altijd apart kunnen afrekenen (en dat we de rekening dan met z'n allen zullen delen) of dat ik kies voor een luncharrangement. Het bedrag krijgt u in het laatste geval van te voren van me door, samen met de locatie en de afgesproken tijd.

Dus dames, wanna meet me and Cisca? I dare you, whoehahahaha.