maandag 4 januari 2010

Even weer kind

Het is zondag, het heeft gesneeuwd en het is prachtig weer. Dus ik heis mijn kinders in warme kleding en we lopen met de slee naar de dijk. Er ligt net genoeg sneeuw om fijn naar beneden te kunnen glijden.

Als Anne en Merel een paar keer geweest zijn besluit ik zelf ook eens te gaan. Pech als ik mijn poten breek, vandaag ga ik los! En even, héél even ben ik weer kind. Dat verrukt en schaterlachend naar beneden glijdt.....

Merel maakt een sliding:

En dan mag je niet lachen hè, want dan worden ze vreselijk boos.



Another one bites the dust...



Mama heeft staks wat tandjes minder...


Met zijn tweeën gaat het veel beter...


Anne kan het wel...

9 opmerkingen:

  1. Haha, gek mens. Ik deed het ook. In de week voor Kerst. En het was lekker.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Novy: Ja, da's waar ook. Jij bent met Sanneke gaan sleeën (die, las ik, hier vlak bij woont!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik dacht vanmorgen nog: waarom spelen wij als volwassenen niet meer in de sneeuw? Zijn we te oud of gewoon niet meer lenig genoeg?...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat ziet er gezellig uit. Zou ik ook wel willen.
    Maar 1) moet werken 2) zoon is niet zo enthousiast als ik en last but not least 3) wij hebben dus geen sneeuw.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heerlijke plaatjes! Dat is het leuke van kinderen: iedereen zou willen spelen en sleeen, maar als volwassene alleen heb je wat uit te leggen.

    Met kinderen kan je gewoon ongegeneerd sleen en spelen tot je erbij neervalt.

    Heeft iedereen al zijn tanden nog?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. O, dat ziet er goed en heerlijk uit. Zo hoort een nieuw jaar te starten!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Madelief: Volgens mij schamen we ons gewoon :-)!

    @Linda: Jammer dat je zoon niet zo enthousiast is als jij.

    @Repel: Alle gebitjes zijn nog heel, gelukkig.

    @Cisca: Dat vond ik nou ook. Een goed begin van 2010!

    BeantwoordenVerwijderen