Dat is het woord dat het best beschrijft hoe ik me voel. Neerslachtig. Alsof ik, emotioneel, bij het minste of geringste om zou vallen. Labiel. Kwetsbaar.
Nu is 2009 ook een kutjaar geweest hier.
Met een werkloze man die dan weer krijgt te horen dat hij overgekwalificeerd is, dan weer dat hij geen recent persnetwerk heeft en dan weer net geen ervaring in de branche van het bedrijf waar hij solliciteert. Dat hij de moed er nog in weet te houden is iets waar ik ontzettend veel bewondering voor heb. Ikzelf was al lang geleden afgehaakt.
Met het rouwen om mijn schoonmoeder die vorig jaar op 23 december overleed. Iets waarbij werkloos thuis zitten natuurlijk ook niet helpt. Anders heb je nog de afleiding van je werk. Iets waar vooral Anne nog lang niet klaar mee is. Die zit nog steeds in de opstandige, boze fase. Ook is ze bang dat de mensen waar ze van houdt dood zullen gaan. En dan vooral ik of haar vader.
Met Anne die nog steeds niet lekker in haar vel zit. Inmiddels zijn we er aardig achter waarom. Een waarom dat ik best met u zou willen delen maar ik vind niet dat ik dat kan maken. Dan zou ik haar privacy schenden. Tenslotte zijn mijn logjes openbaar en kan iedereen ze tot ver in de toekomst nog lezen. Maar neemt u van mij aan dat ze het moeilijk heeft. En ik erbij. Ik zou alles geven om haar van deze gevoelens te verlossen. Mijn ziel en zaligheid.
Dus.
Ben ik labiel, emotioneel en neerslachtig.
En niet in staat tot het schrijven van leuke, luchtige logjes.
Dit nummer van Blof werd gedraaid tijdens mijn schoonmoeders uitvaartdienst. Het beschrijft ook nog eens prachtig hoe ik me voel.
Hé Natasja, een knuffel van mij voor jou. Begrijpelijk dat je je zo voelt. Ik hoop dat het nieuwe jaar veranderingen gaat brengen.
BeantwoordenVerwijderenIk maak uit je verhaal op dat de sollicitaties van afgelopen week dus ook weer op niets zijn uitgelopen. Om moedeloos van te worden hè? En zorgen om je kind, weet ik uit ervaring, sloopt je. Dat verlamt je maar maakt je ook weer tot een tijger om voor haar te vechten en haar er weer bovenop te helpen. En er zijn tegenwoordig ook goede rouw-boekjes voor kinderen te krijgen, maar dat zul je vast wel weten. Ik kan begrijpen dat ze bang is dat jij of je man dood zullen gaan, ik had het vorig jaar ook hoor, nadat familielid nr. 7 overleden was. Gelukkig weet ik ook dat dat gevoel weer slijt, maar dat kost gewoon tijd. En lieve Natasja, rouwen om je sch.moeder kost ook tijd. Helemaal in een decembermaand als je toeleeft naar de dag dat het 1 jaar geleden is, dat zijn gewoon rotdagen. Dat zijn nl de laatste dagen dat je kan zeggen: vorig jaar was ze er nog en na 23 dec. moet je zeggen dat het al meer dan een jaar geleden is, terwijl het voor jezelf nog maar zo kort geleden is. Ga er maar gewoon doorheen, met het gevoel dat je voelt en ik hoop dat je zult zien dat begin volgend jaar er weer wat licht schijnt in je rouw. Sterkte en een dikke knuffel.
BeantwoordenVerwijderenhe getver ik kan me voorstellen dat je dan terugverlangt naar een tijd dat je nog zorgeloos kon zijn.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat je als kind geen besef hebt dat je het zo heerlijk hebt he? iemand die voor je zorgt en kookt en sopt en boodschappen doet, dat besef je helaas pas achteraf.
mag ik je een maand te vroeg alvast een geweldig , gezond en fantastich 2010 wensen?
femke
Ik kan alleen maar zeggen: sterkte, hoop dat alles vanaf nu beter gaat en vooral dat jij je beter gaat voelen. (Maar of je daar nou wat aan hebt..)
BeantwoordenVerwijderenHe lieve Tasj, het is ook gewoon een kutjaar, dat 2009. Je hoeft ook geen leuke, luchtige logjes te schrijven als dat niet gaat. Dat doe ik op zo'n momenten ook niet. Lucht je hart en laat je troosten.
BeantwoordenVerwijderenSterkte en dat 2010 voor ons beiden een veel beter jaar mag worden!
Ja je hebt van die jaren dat je denkt dat het nooit meer beter zal worden, dat had ik o.a met 2008. Het is ook wel logisch dat je je niet top voelt: sommige dingen hebben veel tijd nodig. Ik hoop dat je man weer snel werk heeft en dat het met je dochter ook beter mag gaan. Want jij Natasja, draag nu zo'n beetje het leed en verdriet van je hele gezin op je nek en ja, daar wordt je neerslachtig van.
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel ((()))
Hopelijk komt er een mooi en beter jaar aan!
BeantwoordenVerwijderenOh lieve meid, ik wou dat ik je kon knuffelen. 2009 was voor ons ook "zon'n jaar", andere dingen dan jij, maar wel een jaar dat we heel graag afsluiten.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben ons dit jaar heel erg veel zorgen gemaakt om Middelste: ik lee jouw woorden en proef direct hoe ik me voelde. Blugh! Geen luchtige logjes, nee.
Ik lees mee en leef mee voor zover ik dat kan als buitenstaander....maar ik ben ook echtgenote en ook moeder, net als jij....ik sna je zorgen en ik geef je een virtuele knuff.
23 december komt er als datum weer aan....veel sterkte in de opmars daarnaartoe....
Ik ben gek op dit lied! Maar ik kan me voorstellen dat het harder dan je hebben kunt, aankomt... soms... als je neerslachtig en verdrietig bent... Kop op, meissie, het jaar is bijna ten einde... volgend jaar wordt jullie jaar!!
BeantwoordenVerwijderen