A near disaster

Menschen, menschen, ik heb een ramp af weten te wenden. Een ràmp, zeg ik u.

Ik vlijde net mijn dikke reet bevallige achterwerk op de bank. Het werk was gedaan. Manlief bracht dochters naar oma voor een logeerpartij. En ik was volledig van plan dit uurtje van opperste rust al lezend op de bank door te brengen. Na een minuut of vijf schoot ik als een springveer overeind. De Bibliobus! Ik moet naar de bibliobus! Want volgende week gaat ‘ie met vakantie nee sufferd, niet de bus maar de ménsen van de bibliobus. En aansluitend ga ík op vakantie.

Dus ik moest, moest, moest vandaag nieuwe boeken halen. Want met die vijf Bookazines die ik al weken terug bestelde, kan ik net een paar dagen toe. En wat moet je daarna? Dan zwerf je doelloos door je vakantiebestaan. Hunkerend naar Nederland. Want daar hebben ze tenminste Nederlandstalige boeken. Kom er in Frankrijk maar eens om. En probeer in datzelfde Frankrijk maar eens een Engelstalig boek te vinden. Want daar maal ik ook niet om hoor, lezen in het Engels. Maar die Fransen blijkbaar wel. Want ik ben er nog nooit, maar dan ook nooit iets anders tegengekomen dan Franstalige boeken. En dat gaat me nou net iets te ver. Lezen in het Frans. Ja hé, ik ben met VAKANTIE hoor.

Ik spoedde mij dus richting bibliobus. En zocht aldaar negen boeken uit. Samen met de vijf Bookazines komen we daar de vakantie wel mee door. Stel je voor, je zou zo zonder boek van ellende zomaar met je kinderen gaan spelen, daar in Frankrijk.