Bij het opstaan heb ik een onbestemd gevoel. Een unheimisch fysiek gevoel. Niet dat ik me niet lekker voel maar ook niet dat ik me lekker voel. Een beetje licht in mijn hoofd. Mijn huid prikkelbaar
en mijn humeur niet minder. Alles is me even te veel. De drukte van de honden. De drukte van Anne en Merel. Alles, dus.
Ik jaag man en kinderen het huis uit. Die moeten nog een moederdagcadeau gaan kopen dus waarom nu niet meteen. Is dat ook maar vast binnen. Ik zet een kop thee. En start mijn computer.
Een half uur en veel logjes later begin ik weer een beetje bij te komen.
En ik had gisteravond niet eens de voorgenomen margaritha's gemaakt dus daar komt het niet van.
De jaarlijkse moederdag-stress?! Heel verstandig om ze zo vroeg op pad te sturen voor een kado. Ze zijn toch wel met de auto(met aanhnager) gegaan he? Ja, het blijft spannend die ene dag in het jaar dat wij (bijna) niets hoeven te doen...
BeantwoordenVerwijderenWat kan je daar heerlijk van opknappen hè, de logjes van anderen. Mijn man zei vanmorgen nog: wat ben je toch vrolijk de laatste tijd.... 'k Heb hem maar niet gezegd dat ik een nieuwe verslaving heb en elke dag tig logjes doorlees o.a. van jou.
BeantwoordenVerwijderennou daar kan ik me bij aansluiten bij die verslaving hah, ik schrok al dacht ze heeft toch niet de mexicaanse griep? Pff gelukkig niet.
BeantwoordenVerwijderenNou lekker blijven lezen en altijd wegsturen die kids en man in de ochtend pff mogen we ook eens rustig wakker worden zeg.
;)
@Nicolette: Ik heb zelfs manlief al ingefluisterd welke ketting ik graag zou willen hebben, erg hè?
BeantwoordenVerwijderen@Madelief: Logjes lezen is echt het beste medicijn :-)
@Ilse: Geen mexicaanse griep gelukkig. In de loop van de dag was er niets meer aan de hand. En wat betreft rustig wakker worden: ooit hebben ze ons niet meer zo nodig 's morgens vroeg. Ik wacht met smart op die dag!