Verhip!

Zes lessen heb ik er nu opzitten. Ofwel twee weken heb ik gelopen met Evy.
En het gaat hartstikke lekker. Ik hijg niet meer als een molenpeerd na een paar minuten. Hooguit als een molenveulentje. En ik win duidelijk aan conditie. Ik heb zelfs de illusie dat alles er wat strakker aanhangt.
Na weer een grensverleggende les (1-2-3-3-3, als in 1 minuut rennen, 1 minuut wandelen, 2 minuten rennen etc) grijp ik de centimeter erbij.
Oh.
Balen.
Mijn heupen zijn nog steeds die van een molenpeerd niet slanker.
Maar...
Hoera!
Mijn taille wel.
Maar liefst vijf centimeter scheelt het met 2 weken terug.
Verhip!
Het werkt!
Oleeoleeoleeolee

Clown

Dit jaar is het thema van het schoolfeest 'Circus'.

Vorig jaar was het 'Indianen'. Weet u nog?

Ik heb me dit jaar maar eens niet opgegevens als vrijwilliger. Nu mag een andere moeder eens compleet voor lul lopen.

Indiaan en Kerstvrouw ben ik geweest. Bij clown trek ik de grens.

Bovendien zijn clowns eng, kijk maar naar 'It' dan ben je voorgoed genezen.

Maar dat betekent niet dat ik niets hoef te doen dit jaar.

Want de dames willen natuurlijk wel verkleed. En om nou weer outfits te huren leek me wat ver gaan. Tenslotte is een clownsbroek zó gemaakt.

Anne vond dat ik er ook maar shirtjes bij moest maken. Die heb ik even uit de droom geholpen. We nemen gewoon een wit shirt en dat mogen ze met textielstiften versieren.

Alleen een broek krijgen ze van mij. Samen gingen we op zoek naar rare stofjes. Voor rare, wijde clownsbroeken. Dit is het geworden:

Zeg nou zelf, clowniger kan toch niet?

Afzien

Vandaag is het tijd voor les 5 van Start to Run (met Evy, ik heb toch nog ergens een site gevonden waar je de lessen kunt downloaden). Door alle operatie- en kaakperikelen heb ik vorige week niet kunnen lopen. Dat ik met Merel geen kant op kon had ik natuurlijk al ingecalculeerd tenslotte ben ik heel slim.
Maar ik had het plan opgevat om dan 's avonds wanneer Joost thuis was te gaan rennen.
Nu, dat kon ik mooi op mijn te dikke buik schrijven. Eén keer heb ik het toch geprobeerd. Met als resultaat een gloeiende, kloppende kaak.
Mmmm, misschien ben ik toch niet zo slim.
Anyway, terug naar vandaag. Als ik begin te lopen voel ik al dat het een zware les gaat worden. Gek toch, dat het sommige dagen als vanzelf gaat en andere dagen juist heel moeizaam.
Ik volg trouw Evy's aanwijzingen en tegen de tijd dat ik de dijk opren gaat het iets beter. Ik kom nog een moeder van het schoolplein tegen die haar duim opsteekt. 'Goed bezig!', roept ze. 'Weet ik, weet ik', denk ik zelfgenoegzaam.
Als ik weer thuis ben, na een lange hete douche, ben ik ineens nieuwsgiering naar Evy. Thank God voor Google, want ik heb haar zo gevonden.
En zo ziet ze er dus uit:


Niet slecht. Blijkbaar valt er toch veel te zeggen voor een gezonde levensstijl!

Herstel

Mijn kaak is eindelijk volledig hersteld, na nóg een tandartsbezoek afgelopen donderdag. Dat wattenbolletje had dus zo snel mogelijk door een noodvulling vervangen moeten worden. Alleen had zijn assistente dat niet door waardoor het woensdagavond weer vreselijk zeer ging doen. En bedankt!

Merel herstelt ook goed. Al valt het me nog tegen wat ze allemaal kan eten. Ik dacht dat ze na een week alles weer zou eten maar zelfs koek en snoep worden nog geweigerd. Alleen zacht spul wil ze.

Morgen gaat ze weer naar school. En hoewel vorige week alles tegelijk kwam, heb ik toch wel van deze week kunnen genieten. Niet in het minst door het mooie weer natuurlijk: ik zie zo bruin als een n.eger.

Operatie geslaagd

We zijn weer thuis (sinds een uurtje). Alles is goed gegaan, alleen was het wakker worden uit de narcose heel naar. Voor Merel zelf en voor mij om naar te kijken. Het arme schaap stikte bekant in haar eigen bloed!

Maar nu zit ze lekker te spelen met haar nieuwe Playmobilcamper. Die heeft ze ook dik verdiend want ze is ontzettend dapper geweest. Heeft braaf gedronken ieder kwartier en later om het half uur. Dat heeft wel goed geholpen: ze heeft nu met drinken al geen pijn meer. Ze heeft net ook een Paula-toetje op en ook dat deed geen zeer. Ik ben zo trots op mijn meisje!

Ik ben kapot zeg, na zo'n lange dag en voorafgaand daaraan vier slapeloze nachten. En nu ben ik ook nog aan de racekak van de antibiotica. Life's good!

Mag ik passen?

Want dan pas ik.
Dan spoel ik door tot dinsdag.
Want ik heb de afgelopen dagen lopen verreken van de kiespijn.
Een wortelkanaalbehandeling gekregen van de plaatsvervangend tandarts.
's Avonds niet kunnen slapen van de pijn.
Gisteren dus weer naar Vianen alwaar de noodvulling samen met de nodige pus werd verwijderd.
En vandaag weer terug voor een nieuwe noodvulling.
Maar.
Ik verga nog steeds van de pijn.
Dus ik wil geen noodvulling.
Die kies moet er uit!
Want morgen moet Merel geopereerd worden aan haar amandelen.
En dan moet ik moeder zijn.
En moeders hebben geen tijd voor pijn.
Die moeten doorstomen.
Dus ik pas.
En spoel door naar dinsdag.
Goed?

Edit 19.20 uur:
De kies zit er nog. De ontsteking is helaas uitgebreid naar mijn kaak.
Wat de tandarts nog kon doen?
Er even flink in poeren met een vijl en de ontsteking dan uitknijpen als een puist.
Pijn! Pijn!
PIJN!
Nu zit ik aan de antibiotica en is mijn kies nog steeds open. Een noodvulling heeft namelijk geen zin als de ontsteking zo heftig.
Fijn hoor.
Héél fijn....

Lopen met dat kadaver

Ik heb er al vaker over getwijfeld.
Of het iets voor mij zou zijn.
In blogland zijn er diverse enthousiastelingen.
Die doen het gewoon.
En die vinden het gewéldig.
Joggen.
Ofwel, in gewoon Nederlands: hardlopen.
Voordeel is dat je er geen duur sportschoolabonnement voor nodig hebt.
En het kan altijd en overal.
Dus ook in de vakantie.
Daar ging het vorig jaar mis.
Maanden zwoegde ik iedere dag in de sportschool.
Had het ritme helemaal te pakken.
Voelde me fit en (steeds) strakker.
Maar toen ging ik op vakantie.
En daarna kwam het nooit meer goed.
De klad kwam en bleef er in.
Diverse pogingen ten spijt, het lukte me nooit meer vol te houden.
Maar goed, terug naar hardlopen.
Daar heb je wel goede runningshoes voor nodig.
Bij een grote sportzaak liet ik me voorlichten.
Maar goed ook want ik had al de verkeerde uitgezocht.
Een kek modelletje.
Maar wel een corrigerend model, voor als je naar binnen loopt met je voeten.
En dat doe ik dus niet.
Dus na wat hulp heb ik nu de juiste schoenen.
Ook kocht ik een boek over hardlopen: ‘Loop jezelf Slank! Van Ulrich Pramann.

Dat klinkt goed hè, mensen, jezelf slank lopen.
Want ik kan natuurlijk doen of me gaat om fit zijn en gezond zijn enzo.
Maar daar gaat het me niet om.
Een slank lijf wil ik.
Zo ijdel ben ik nou.
Ik dwaal weer af.
Het boekje bevat een trainingsschema voor beginners, de voornaamste reden om het aan te schaffen.
Verder veel informatie over spieren, vetverbranding en dergelijke.
Met alleen schoenen ben ik er overigens nog niet.
Ik heb ook een hartslagmeter nodig om te voorkomen dat mijn hartslag te hoog wordt. Want dan verbrand je namelijk geen vet maar koolhydraten. En die heb ik zelf nodig.
Dus een polshorloge met stopwatch en hartslagmeter is besteld. En hopelijk onderweg.
Voor nu doe ik het maar met de keukenwekker.
Ik reed naar de recreatieplas aan de rand van het dorp.
Want de tip was een plek te zoeken waar je niet gestoord wordt en bovendien wil ik niet dat iemand me ziet puffen, straks als ik met gemak de 30 minuten haal, dán mag iedereen me zien.
Ik begon met snelwandelen om op te warmen. Daarna rekte en strekte ik, keurig volgens mijn boekje.
Dan 1,5 minuut hardlopen, 1 minuut wandelen, 1,5 minuut hardlopen etc. etc.
Als ik buiten adem raak, dan loop ik te hard, volgens Ulrich.
Dat is dus nogal eens het geval maar de vierde en vijfde keer hardlopen gaan al een stuk beter dan de eerste paar keer.
Na één rondje moest ik helaas stoppen omdat ik met Anne naar faalangsttraining moest.
Was ik ook wel blij mee want ik was behoorlijk moe.
Morgen ga ik weer, vandaag moet ik verplicht herstellen.
En dan zaterdag weer.
Maandag, donderdag en zaterdag worden mijn vaste loopdagen want vaste loopdagen helpen volgens Ulrich.
In Ulrich is mijn nieuwe god, wat hij zegt, dat doe ik.

Blij

Krijg ik me daar zomaar weer een award! Van Ilse, dank je wel meid.

Dus nu mag u lezen waar ik blij van word:

1 Anne, Merel en manlief. In willekeurige volgorde.
2 dat manlief weer een baan heeft
3 de craniosacraaltherapeute, die ervoor zorgt dat ik nauwelijks last heb van stress
4 het horloge dat ik manlief voor onze trouwdag kreeg
5 de bijpassende oorbellen die ik van manlief voor onze trouwdag kreeg
6 de zelfgemaakte knutsels voor moederdag en dan vooral de strálende gezichtjes die erbij hoorden
7 zon
8 lezen
9 slapen
10chips, en dan vooral Thai Sweet Chili

Ik geef de award door aan Novy en aan Joeltje (voor zover ze 'm nog niet hebben dan).

Whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!

Ik heb het nog even stilgehouden (want eerst zien, dan geloven) maar nu kan ik u toch wel laten delen in de feestvreugde:

MANLIEF HEEFT EEN BAAN!!!!!!!!!!!!

Een heuse, echte, fulltime vaste baan.
Bij een echt bedrijf.

Eindelijk.
Wordt.
Alles.
Weer.
Normaal.

Boekenwurm

Ik heb, naast slapen, één grote hobby. Ik ben een ontzettende boekennerdwurm.

Ik lees met gemak twee á drie boeken per week.

Sleep iedere drie weken dus een stuk of negen boeken uit de bibliobus.

Word onrustig als ik aan het laatste begin en al weet dat woensdagmiddag de bibliobus pas weer komt.

Sjees dan naar de stad om een boek te kópen want stel je voor dat je zonder zit.

Nu heeft manlief me dan ook het ultieme cadeau gegeven, alvast voor onze trouwdag en mijn verjaardag. Ja hé, die krengen zijn loeiduur, ik heb nog mazzel dat het niet ook mijn verjaardagscadeau voor 2011 is!.

Een e-reader.

Ofwel een digitale boekenlezer.

Wauw.

Ik ben niet zo van de gadgets maar een apparaat waar je met gemak zo'n 500 boeken op kwijt kunt, da's zo'n beetje de hemel op aarde.

Echt.

Echt.

Maandag kwam 'ie binnen.

En als een echte verslaafde reed ik bibberend naar vriendin I.

Die er hóp 215 boeken op pleurde.

Ik voelde me als een kind in een cadeauwinkel.

Alsof er een grote doos met 215 cadeautjes voor m'n neus stond.

Wauw.

Echt.

Nooit meer hoef ik bang te zijn voor een boekentekort.

En op vakantie hoeft Joost niet langer te zeulen met een koffer met enkel boeken.

De hemel op aarde.

Echt.