Over een nanny en een zomerjas

Na nóg een week klusgeweld, werk en ander leed nemen mijn lief en ik onze meisjes mee naar de film. Dat hebben ze wel verdiend, dachten we zo.


En nu er een bioscoop in Houten is gekomen hoeven we ook niet helemaal naar Den Bosch te rijden. Het is een bioscoop met bediening aan je stoel, ruime zitplaatsen en niet al te grote zalen. I-de-aal! Na wat ruzie over wie het eerst op het knopje voor de bediening mag drukken, kan de film beginnen. We kijken naar Nanny McPhee, deel 2.


Deel 1 hebben we eens gehuurd voor Anne en Merel en dat was een groot succes. In het begin is Emma Thompson werkelijk hideous als Nanny McPhee maar ze wordt mooier als de kinderen goed luisteren. Wat door mij natuurlijk direct misbruikt wordt: 'Luister maar goed naar mij, meisjes, anders word ik ook zo lelijk', zo houd ik mijn kroost voor. Yeah right, zie ik ze denken.


Weer buiten na afloop van de film zien we dat het koopzondag is. Ook daar maak ik meteen misbruik van want ik zie een winkel waar ze Desigual verkopen. En ik hartje Desigual. Talloze keren stond ik met een jurk of rok in mijn hand. Evenzoveel keren hing het met een zucht terug. Want Desigual is teringduur. Maar vandaag doe ik het gewoon. IK KOOP EEN DESIGUAL.


Zuinig als ik ben koop ik geen jurkje maar een zomerjas. Want die draag je veel vaker dan een jurk. En zo heb ik mijn aankoop weer fijn voor mezelf gerechtvaardigd. En zeg nou zelf: is hij (of zij?) niet absufokkinglutely briljant?