Hebben ze niets beters te doen?

Na de mislukte missie van vorige week besluit ik wederom een poging te wagen om mijn boeken terug te brengen naar de bibliotheek. Maar vooral natuurlijk om een paar fijne exemplaren weer mee naar huis te nemen.

Ver voor ik de stad ik rijd, gaat het al mis. Er is geen doorkomen aan. Heeft Nederland niets beters te doen dan massaal de uitverkoop in te duiken en de kerstgratificatie al uit te geven voordat deze überhaupt binnen is?

Ik zucht. En zucht nog eens. En erger me. Erger me dood. Rot toch op allemaal. Ga wérken! Dan komt het met die crisis ook wel goed. (Dit geldt natuurlijk niet voor degenen onder u die juist als gevolg van deze crisis ontslagen zijn. Dat snapt u. Daar heb ik er zelf ook één van in huis. Hen is het uiteraard vergeven.)

Als ik dan eindelijk bij de parkeerplaats aankom, staat men in rijen van drie te wachten om te mogen parkeren. En dan heb ik het over de betáalde parkeerplaats, hè mensen. Op de gratis parkeerplaats staan alle Turken de mensen vast helemaal uit hun plaat te gaan.

Ontmoedigd keer ik mijn auto en rijd weer naar huis. Het is me weer niet gelukt bij de bieb te komen. Godzijdank heb ik van Y. wat boeken gekregen om me het weekend door te helpen. Maandag nog maar eens proberen. Want in het nieuwe jaar gaat alles beter. En aan de cartoon hierboven te zien moet ik echt nodig een SUV hebben.