Ohm aa Hum

Op dinsdagavond ga ik altijd naar yoga. Trouwe lezers weten dat want ik schreef er al eens een logje over. Klik Klik.

Yoga is heerlijk. Nooit slaap ik zo lekker als na een yogasessie zelfs niet na een potje sex. Ik kom altijd compleet ontspannen thuis en val, eenmaal in bed, in een diepe coma. Heerlijk!

Gisteravond deden we iets nieuws. We gingen mantrazingen. Op een volledige uitademing zing je de klanken één voor één. In ons geval Ohm aa Hum. Dus eerst een hele lange Ooooohm, inademen, dan een hele lange aaaaaaaaaa, inademen en dan als laatste Huuuuuuuum.

Wat onwennig begonnen we. Na de eerste klank bleef het even stil. Niemand durfde als eerste aan de volgende klank te beginnen. Dus wachtten we allemaal tot de yogajuf dat deed. Maar de yogajuf heeft de langste uitademing van de wereld van iedereen. Dus wachtte ik tot ze klaar was en kreeg zowat een appelflauwte voor ik aan de volgende klank begon.

Na een tijdje kregen we iets meer zelfvertrouwen en zong iedereen gewoon in zijn eigen ritme. Het eerste dat me opviel was dat ons gezang zo mooi en sereen klonk. Zelfs mijn eigen gezang was goed te pruimen normaal klink ik zo vals als een kraai. Het geluid vibreerde in de ruimte en in mijn lijf. Ik voelde een enorme energie en een enorme rust. En tevredenheid. Met het hier en nu.

Ik hoef u, denk ik, niet te vertellen dat ik vannacht beter sliep dan ooit. Dat wil ik iedere nacht wel. Wie komt er bij me zingen vanavond?