Er is iets met mijn meisje. Mijn oudste meisje. En ik kan er de vinger niet op leggen. Ze klaagt over buikpijn en heeft deze week al drie keer in haar bed geplast. Daarbij zit ze zichtbaar niet lekker in haar vel.
Nu heeft ze natuurlijk ook een k*tjaar achter de rug. In december stierf haar lieve oma, die ze nog dagelijks mist. In dezelfde week werd manlief ontslagen en draaide haar wereld om. Mama, haar voornaamste zorggever, zat ineens hele dagen in haar kantoor. En papa was hele dagen thuis. Toch ook een behoorlijke verandering in een kinderleven.
Wat ik in ieder geval weet is dat ze erg verdrietig is dat haar beste vriendin zo vaak voor kinderfeestjes uitgenodigd wordt en zij maar af en toe. Dat ze daar zelf deels debet aan is, snapt ze natuurlijk nog niet. Zelf ziet ze het nut van speelafspraakjes op woensdagmiddag niet zo. Dan is ze liever bij mama (op woensdag ben ik altijd vrij, zelfs nu werk ik woensdagmiddag niet). En ’s morgens op het schoolplein hangt ze liever bij de deur rond tot ik naar buiten kom (als ik Merel naar haar klas heb gebracht) dan dat ze lekker gaat spelen.
Het is niet dat ze niet genoeg vriendinnetjes heeft. Maar ze gaat gewoon haar eigen gang. Als 20 kinderen tikkertje willen spelen en Anne niet, dan gaat ze gewoon alleen spelen. En zulk gedrag werkt natuurlijk niet in de hand dat iedereen denkt:’ Laten we Anne vragen, die is altijd zo gezellig! ‘
Tegelijkertijd is dat juist de eigenschap die ik in Anne het meest bewonder. Van groepsdruk heeft ze blijkbaar totaal geen last. Ze doet gewoon haar eigen ding. En dat bewonder ik echt. Maar bevorderlijk voor je sociale leven is het niet.
Ik ben er (nog) niet achter waar m’n meiske allemaal mee zit. Maar mijn meiske heeft verdriet. En ik dus ook.
@Inge: Dat zou heel goed kunnen, dat Anne zich ook nog zorgen maakt om Floor. Er gaat zó veel om in dat koppie van haar. Dank voor je lieve reactie!
BeantwoordenVerwijderen@Nicoleke: Ik ga zeker eens met haar praten, moet alleen nog een geschikt moment vinden. Manlief is deze week met mijn vader samen de tuin aan het renoveren dus een rustig moment is zeldzaam. Misschien van het weekend. Alhoewel we zondag een BBQ geven (nog voor mijn verjaardag en die van Merel) en daar moet ik alles alleen voor regelen. Naja, gewoon maar even tijd maken voor Anne.
Ik vind Anne juist een geweldige meid als ik het zo hoor, het is geen meeloper, geen meisje wat wil pleasen, die kleine is al zo vol zelfvertrouwen dat ze haar eigen ding doet en dat is toch geweldig .
BeantwoordenVerwijderenIk zeg GOED ZO .
Maar waar ze dan zo verdrietig om is ? Dat zou me ook zorgen baren en je voelt het verdriet zelf dan ook zo hard het doet pijn je kind zo te zien...
Hoop dat je er snel achter bent wat het is.
Ach, wat een ellende is dat.... als je kind niet goed in haar vel zit, zit je zelf ook niet lekker in je vel.... zo werkt dat...
BeantwoordenVerwijderenIk heb ooit eens een 'tussendoor-feestje' georganiseerd, om de aansluiting in de klas wat te bevorderen. Werkte prima, de kinderen waren super enthousiast en mijn kind helemaal blij! Misschien een griezel-feestje, met de herfst in aantocht..? (halloween, etc... je kent het wel!) Succes ermee!!
He nee, wat vervelend zeg. Ik hoop dat je er snel achter bent wat haar dwars zit.
BeantwoordenVerwijderenDe ballon is binnen THNX schatje ben je toch xxxx
BeantwoordenVerwijderenlees mijn blog maar even
Dat is vervelend zeg. Grietje toch. Mijn jongste zit nu 3 weken op het middelbaar en we zien hem veranderen en opknappen. Hier kan hij -eindelijk- zichzelf zijn zonder gezeur en gemuts aan zn hoofd.
BeantwoordenVerwijderenLaat jouw Anne, maar vooral 'Anne' zijn, je kan er ws niet echt veel aan doen nu. Ik hoop wel, dat ze zich beter in haar vel zal gaanvoelen want dit is voor jullie ook heel naar.