En dat is één

Met een heerlijk lege zondag voor de boeg besloot ik te beginnen aan de eerste zigeunerrok. Omdat het de eerste keer is dat ik min of meer zelf een patroon in elkaar flans leek het me verstandig eerst een proefexemplaar te maken. Niets zo vervelend als een paar uur je best doen en dan tot de ontdekking komen dat het van geen kanten staat.

Van een oud dekbedovertrek maakte ik dus een proefexemplaar. Want ik moest een vrouwenrok omrekenen naar een kindermaat. En wiskunde en dan vooral verhoudingen, dat gaat mij volledig boven de pet. Ik ben meer een alpha-meisje. Vandaar ook deze blog natuurlijk, omdat ik goed slap kan lullen.

Wonder boven wonder lukte de hogere wiskunde me dit keer blijkbaar wel. Het proefmodel past Anne perfect. Over dus naar het echte werk. In een paar uurtjes tijd is de rok al klaar. Nu nog even de spiegeltjes erop naaien. Daar had ik natuurlijk weer net niet de goede kleur garen voor. Morgen dus maar even naar de markt.

Dit zijn de spiegeltjes trouwens, vindt u ze niet ontzettend gaaf?