ciao!

Het is gedaan

Het werk is gedaan. Alles is af.
Morgen en vrijdag kan ik met gerust hart gaan opruimen, wassen, strijken, inpakken en schoonmaken.
Zaterdagmiddag vliegen we naar Italië.
Jeuh!
Hier nog een probeerseltje met de ip.hone.
Ik moet zeggen, ik loop al warm voor m'n nieuwe speeltje!

Blond?

En toen wilde ik bellen met met ip.hone. Want hij doet het, jongens, hij doet het.
It.unes op een andere laptop installeren bleek de oplossing want toen wilde het kreng zich wel herstellen.
Maar we beginnen met 0-15 achterstand hoor, mijn ip.hone en ik.
Hij zal hard zijn best moeten doen, wil ik van 'm gaan houden.
Anyway, ik wilde dus even bellen.
En omdat ik 150 belminuten per maand heb, dacht ik dat ik maar mobiel moest bellen.
Dus pakte ik m'n ip.hone.
En stond tien minuten te turen.
Want hoe doedegedat?
Bellen met een ip.hone.
Kwistutniet.
Dus dook ik in de verkorte gebruiksaanwijzing.
En nu kan ik het.
Bellen met m'n mobieltje.
Ik zeg: briljant.

ai ai ai-phone

I can take picture with my new iphoney, zei ik gisteren, uiterst grappig, zo'n beetje om de minuut. En het mooiste was: het is geen phoney maar een heuse echte ip.hone.
Ik heb het namelijk gewoon gedaan. Ik ben de winkel ingelopen en stond even later met een witte ip.hone weer buiten. Omdat ik al een (zakelijk) abonnement had lopen bij tm.obile was het een kwestie van simkaart erin proppen, synchroniseren en hoplá.
Hij werkte! Ik verheugde me al op een avondje op de bank. Uitzoeken welke apps ik écht móet hebben, twitteren, surfen en alles wat mijn mooie aaiphone kan.
Maar.
Toen.
Vroeg it.unes of ik de nieuwste versie van de software voor ip.hone wilde installeren.
En ik klikte op ja.
En toen liep 'ie ergens halverwege vast.
En deed mijn ip.hone niets meer.
Zelfs de herstelmodus liep iedere keer vast.
En wat doe je dan, als kersverse ip.hone-eigenaar?
Dan bel je Henk. Henk van Novy.
Want die weet veel.
Gelukkig deed Novy's aaiphone het wel want ze waren niet thuis.
Henk had wel even tijd maar kon helaas geen uitkomst bieden.
Tot 23.00 uur zijn we bezig geweest met pogingen tot restoren.
Via allerei forums zochten we naar een oplossing.
Tot we het, bloedchagrijnig, maar opgaven.
Vanochtend proberen we het nog maar eens via de laptop van Joost.
Want ergens gisteren moest ik ook nog een nieuwe it.unes versie installeren.
En misschien, heel misschien, ging er daar al iets mis.
En anders heb ik geen aaiphone maar ook een ai-ai-aiphone.

Taxibedrijf B.

Zo, het ene kind is afgeleverd op paardrijkamp.
Alwaar ik er achter kwam dat ze zó'n groeispurt heeft gehad dat haar paardrijlaarzen in het geheel niet meer pasten. 'Auw mam', klonk het zielig. En om zo'n kind daar dan twee dagen op rond te laten lopen....
Dus met het zweet nog in de bilnaad oksels van het oppompen van haar luchtbed sjeesde ik naar de paardensportwinkel voor een paar nieuwe en vooral grotere rijlaarzen.
Terug op de manege alras het kind van haar pony getrokken om ze aan te trekken.
En gelukkig, ze kon weer ademhalen.
Vanavond moet het andere kind opgehaald worden van de camping bij Beekse Bergen.
Waar ze twee nachten bij opa- en omalief mocht logeren.
Tja, je gunt ze natuurlijk allebei iets leuks, hè.
Om er nou één in haar eentje naar het kinderasiel te sturen is ook zo sneu.
Maar goed, voor nu heb ik even mijn handen vrij.
En mag ik over een uurtje heerlijk gaan relaxen bij de craniosacraal therapeute.
Die alle stress weer als sneeuw voor de zon doet verdwijnen.
Zennnn....

Bij gebrek aan inspiratie.

Een 'wist u dat'je.

Wist u dat:
- ik vanmorgen al om 7.15 uur rond de plas jogde? (deels vanwege de hitte, deels omdat ik het zo druk heb)
- ik deze week enkele dagen geheel kinderloos en enkele dagen half kinderloos ben? (dat heb ik beter geregeld dan vorige week!)
- het in mijn kantoor uitstekend toeven is dankzij de aico?
- ik overweeg de vakantie naar Italië af te blazen en in plaats daarvan een luchtbed in m'n kantoor te gooien?
- ik al een hele kledingmaat van mijn dijen heb afgetraind?
- ik daar heel blij van word?
- dat er op dit moment maar liefst 262 boeken op mijn e-reader staan?
- ik in de vakantie dus alleen zal lezen en verder niets? (naast het joggen dan)
- ik overal lijstjes heb liggen met dingen die ik moet doen danwel kopen?
- ik daar hartstikke gestoord van word?
- ik dus blij zal zijn als we volgende week zaterdag in het vliegtuig zitten?
- ik (nog) geen iPhone heb en in de vakantie dus niet zal bloggen?
- ik nu als de sodemieter weer aan het werk ga?

Nog maar vijf weken en vijf dagen

Deze vakantie is amper twee dagen oud en ik heb al moordneigingen. Het zou heel gezellig kunnen zijn vandaag. Met vier meiden van 8, 6 en bijna 6 jaar oud. Maar mijn kroost is niet echt uitgeslapen. En gedraagt zich als een stel slechtgehumeurde oude wijven. Niets is goed, alles is een reden om te zeiken.

Zou ik ze nog kunnen aanmelden voor vijf dagen NSO per week??

3x goed

Het was een goed weekend. Voor mij.
Allereerst was daar Gert.
Weliswaar later dan verwacht, waardoor ik hem al panisch belde om me ervan te verzekeren dat hij me niet vergeten was.
Maar Gert kwam, zag en installeerde.
En na een uurtje stonden de ijspegels al onder mijn oksels. Bijna Letterlijk.
En toen kreeg ik ook nog een onverwacht cadeautje.
Van zus- en moederlief.
Die zagen in de stad het ultieme verjaardagscadeau.
Kochten het en kwamen het meteen ook maar geven. Want dan had ik er tenminste de hele zomer iets aan.
Logica als een koe, zeg ik.
Blij pakte ik het uit. Een Desigual-jurk!
En hij past nog ook. Gelukkig had zuslief zich vergist en pakte ze een L in plaats van de geplande XL. Want al dat joggen maakt Natasja rap slanker. En zeg zou zelf, hij staat me fantastisch!

Als laatste fietsten we gistermiddag naar de plas. Alwaar men een gigantische waterglijbaan gemaakt had. Húp, zo van de heuvel de plomp in.
Anne en Merel vonden het fantastisch. Ik bedankte vriendelijk.
Ja zeg, ik laat me daar met drie brandslangen de heuvel afspuiten zeker.

Het aircomannetje

Het is om af te leggen in mijn kantoor. Zo heet, zo heet.
(Natuurlijk, ik weet het, bij u ook maar daar gaat het hier even niet om)
Vorige week bestelde ik een splitunitairco bij Gert. Gert uit piep. En vroeg wanneer hij 'm kon installeren.
'Volgende week zaterdag', zei Gert. 'En als het kan eerder 's avonds doordeweeks.'
Ik hield op slag van Gert en keek deze hele week naar zijn telefoontje uit.
Checkte drie keer per dag of ik soms zijn oproep gemist had.
Voor het geval hij graag wilde komen maar dacht dat hij niet terecht kon.
Echt, ik kéék Gert bijna hierheen.
Maar het bleef stil.
Akelig stil.
En nu dacht ik ineens: 'Wat als Gert me vergeten is? En dan krijg ik zaterdag nóg geen airco. En dan leg ik het volgende week wéér af in dat hok.'
Dus ik belde Gert. En vroeg hoelaat ik 'm zaterdag kan verwachten.
'Ja, we hebben een afspraak hè? Dus dan kom ik zaterdag. Ik denk rond een uur of tien, half elf', zei Gert spijtig.
Die had natuurlijk liever zaterdag met z'n kloten aan het water gelegen.
Met tranen van dankbaarheid in mijn stem bedankte ik Gert. Ik zal het bier koud zetten.